Aντοχη μουσικης επιμελειας

Eίναι ένα μικρό θαύμα το φετινό φεστιβάλ, γιατί γίνεται σε αντι-φεστιβαλικούς καιρούς. Και αφότου ξεπέρασε εκείνο το ιδιαίτερο νούμερο, το 13, μπορεί να συνεχίσει να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Aυτό το κάτι δεν είναι ίσως ένα μόνο πράγμα, αλλά σίγουρα περιλαμβάνει τη μουσική. Τρεις άνθρωποι που δε γνωρίζονταν μεταξύ τους παρά μόνο εξ’ όψεως, ανέλαβαν να ξετυλίξουν ένα κουβάρι συμμετοχών και να αποδώσουν μουσικά την έννοια της “αντοχής υλικών”. Κάναμε συναντήσεις στα γραφεία του φεστιβάλ αλλά και στο web 2.0, ακούγοντας τις προτάσεις για συμμετοχή στο μουσικό τμήμα. Σχήματα που δε γνωρίζαμε απαραίτητα έστειλαν τα ντέμο τους και τις προτάσεις τους, αλλά και εμείς φτιάχναμε ατέλειωτες λίστες με το ιδανικό μουσικό πρόγραμμα ενός φεστιβάλ κόμικς. Σε κάποια πράγματα υπήρχε ομοφωνία από την πρώτη στιγμή, σε κάποια άλλα μάς έπαιρνε λίγο περισσότερο χρόνο, ενώ συχνά έπρεπε να κάτσουμε να ακούσουμε ξανά και ξανά πολλές μουσικές για να καταλήξουμε κάπου. Από εκεί και μετά αρχίσαμε να επικοινωνούμε με τα σχήματα. Μάς έκανε εντύπωση η άμεση ανταπόκριση από την πλευρά τους, σα να μην είχε περάσει λεπτό από την τελευταία εμφάνιση του φεστιβάλ. Δεν χωρίσαμε τις μουσικές σε “είδη” ή crowd-pleasers και μη. Τα είδη τα επινόησαν κάποτε οι δισκογραφικές για να πουλάνε δίσκους , και η δισκογραφία όπως την ξέραμε κατέρρευσε (ευτυχώς για κάποιους). Τα σχήματα, όποια αφετηρία και να έχουν συνυπάρχουν στο πρόγραμμα σαν ενότητα, και όχι με κάποιο άλλο κριτήριο. Η μουσική είναι μάλλον κάτι το αδιαίρετο και ενιαίο, τουλάχιστον η καλή της πλευρά. Έτσι, όποιος έρθει στο φεστιβάλ μπορεί να ακούσει ξύλινους κιθάρες που παραπέμπουν στα Απαλάχια όρη, drones που δοκιμάζουν την αντοχή των όποιων υλικών, ηλεκτρονικά soundscapes που κουμπώνουν άψογα με την κινούμενη εικόνα, hip-hop βγαλμένο από τις τσιμεντένιες ρυθμολογίες της συγκεκριμένης (και κάθε) πόλης, φασαριόζικο γκαράζ παλιάς και νέας κοπής, noise υφέσεις και εξάρσεις. Ένας νέος, κλειστός χώρος διεξαγωγής του φεστιβάλ το πηγαίνει σε καινούργιους δρόμους που μόλις αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε. Η πρόσκληση μας αφορά ένα surfing στον ωκεανό του ήχου. Ελάχιστοι πνίγηκαν, οι περισσότεροι βγήκαν κερδισμένοι.